Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Στιγμές ζωής


Το όμορφο, το υπέροχο, το μοναδικό δώρο της ζωής! Επανάσταση για μένα είναι να ζω εγώ την ζωή μου και να μην την ζουν άλλοι για μένα. Να αισθάνομαι και να νιώθω! Να ζω τις μέρες που περνάνε και να ρουφάω απόλαυση από την κάθε στιγμή. Της αναπνοής, των χτύπων της καρδιάς, της συνείδησης των απλών, μαγευτικών, καθημερινών αισθήσεων.

Της αίσθησης της λιακάδας στα βλέφαρά μου, της βροχής στο πρόσωπό μου,  τα δάκρυα στα μάγουλά μου, του αλατιού στα χείλη μου, ενός μάλλινου υφάσματος στα ακροδάχτυλά μου... Το πρόσωπό μου στον καθρέπτη, το χαμόγελο στον εαυτό μου. Μ’ αγαπάω!

Οι δονήσεις στο ξύλινο πάτωμα από ένα τσέλο, ο ήχος από τα κύματα που σκάνε στα βράχια, η αίσθηση του αέρα σε ένα λιβάδι με στάχυα, το να πατάς ξυπόλητη πάνω στην βρεγμένη άμμο, η βύθιση σε ένα ζεστό μπάνιο, το άρωμα από ένα φρεσκοφουρνισμένο τσουρέκι, ο ζεστός καφές, τα κοκκάλινα πλήκτρα του πιάνου, η μυρωδιά του χαρτιού στα καινούργια βιβλία, τα μυτερά μολύβια, ο κρύος χαρτοκόπτης για το κόψιμο των φύλλων των βιβλίων με ποιήματα, η απαλότητα της μάλλινης κουβερτούλας στο διάβασμα στον καναπέ. Ο ήχος της καταιγίδας, η μυρωδιά της βροχής, ο ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα, οι σηκωμένες τρίχες στο χέρι μου μέσα από την φόδρα του παλτού. Το πάτημα του αλουμινένιου κουτιού αναψυκτικού, το γύρισμα του μύλου του πιπεριού, η μυρωδιά των φρέσκων σεντονιών, το να σε παίρνει ο ύπνος σε ένα ζεστό κρεβάτι, να ξυπνάς και το βουνό να είναι καλυμμένο σύννεφα.  Το περπάτημα στον κρύο αέρα, το υγρό δάσος, η μυρωδιά από τα πεσμένα φύλλα, ο ήχος από τα πατημένα κλαδάκια.

Το γράψιμο, ο χορός, το διάβασμα, η μουσική, το περπάτημα, οι συζητήσεις. Το να περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους που σε προκαλούν διανοητικά. Οι ατελείωτες κουβέντες, οι διαφωνίες, οι εντάσεις, τα αστεία, η παρέα, το γέλιο, τα κλάματα, η μοναξιά, η παρέα, η επιβεβαίωση, η απόρριψη, οι απαντήσεις, τα μετέωρα ερωτηματικά, η προσπάθεια, η αναγνώριση, η επιτυχία, η αποτυχία, τα Λάθη, η απόγνωση, η στεναχώρια, τα ιδανικά, ο αγώνας. Το χαμόγελο, το αινιγματικό βλέμμα, το άγγιγμα, το φιλί. Η παρουσία που βλέπεις ξαφνικά και χάνεται ένας χτύπος της καρδιάς σου.

Οι  όμορφες, οι άσχημες και εκείνες οι σπάνιες ευτυχισμένες στιγμές. Η ζωή! Μέσα μου καίει μια φωτιά και δεν με αφήνει να ησυχάσω, να συμβιβαστώ... Η ζωή!






όλα χαμογελάνε

1 σχόλιο:

Εμπρός ΘουΒού! Πές μας τί σκέφτεσαι!