Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Κρυώνω


Γκλούπ. Πώς να γράψεις δίχως έμπνευση; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω και πολλά να πω..  Μια υπόσχεση στον εαυτό μου. Ότι θα είμαι αυθεντική. Αυθεντική τώρα που σιωπώ και κλαίω. Αυθεντική και άν θελήσω ποτέ να γελάσω. Όχι άλλη υποκρισία. Όχι «είμαι καλά» με το ζόρι.  


κάποιος που αγάπησα μου έδωσε ένα κουτί γεμάτο "σκοτάδι":

μου πήρε καιρό να καταλάβω πως και αυτό υπήρξε δώρο...



Ό,τι και αν έρχεται στον δρόμο μου, ευχάριστο ή δυσάρεστο, καλώς να έρθει. Δεν έχω ανάστημα να το πολεμήσω, δεν έχω δύναμη να του αντισταθώ, δεν είμαι δα και τίποτα σημαντικό να μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Είμαι τόσο μικρή και δεν έχω καμία εξουσία πάνω σε τίποτα. Είναι απλό...  «ό,τι και αν λέω, μέσα μου κάθεται μια γυναικούλα χλωμή, που κυττάζει τα βουνά και τη θέλασσα και την αγάπη και το θάνατο και κλαίει». Μπορώ να είμαι αυθεντική και να δέχομαι τον πόνο χωρίς να τον αρνιέμαι και να τον διώχνω, γιατί θα είναι σαν να καταργώ την υπόστασή μου. Σαν να προσπαθώ να γίνω κάποια άλλη. Είμαι εγώ. Πονάω και κρυώνω. Εγώ.    



Oskar Kokoschka, Portrait of Kathe Richter,
Lithograph on wove paper
 

3 σχόλια:

  1. Πέμπτη πρωί. Διαβάζω το κείμενό σου. Είναι το πρώτο κείμενο της ημέρας που διαβάζω! Είμαι τυχερός; Σίγουρα. Πληκτρολόγησα αμέσως και χωρίς καμιά καθυστέρηση " Ε-Νάντια..." Ήθελα να μάθω την αλήθεια. Και θα τη μάθαινα από σένα ..Σου φαίνεται περίεργο; Γράφεις..." "δεν είμαι δα και τίποτα σημαντικό για να μπορώ ν αλλάξω τον κόσμο... Λέω εγώ: Είσαι! Υπερβάλλω; Ξανασκέψου το.
    Καθώς διαβάζω όσα γράφεις καταλαβαίνω καλύτερα τι ακριβώς γίνεται στον κόσμο τι ακριβώς γίνεται μέσα μας. Κι αυτή είναι η δύναμη του λόγου σου. Γιατί γράφεις "...τώρα που σιωπώ και κλαίω...δέχομαι τον πόνο..θα είμαι αυθεντική Πονάω και κρυώνω."Ποιος είναι αυθεντικός σήμερα Νάντια;
    Φθινοπωρινή μελαγχολία; Ίσως. Φθινόπωρο,τα πρωτοβρόχια, τα φύλλα των δέντρων κίτρινα πέφτουν, δευτέρα ή τρίτη Δημοτικού θυμάσαι κοίταζες από τα τετράγωνα παράθυρα της τάξης τις πρώτες σταγόνες της βροχής. Πώς πέρασαν τα χρόνια!
    Αλλα πρόσεξε! υπάρχει και η συνείδηση του εγώ που αγρυπνεί.. Η αυτοσυνείδησή σου που κρύβει αγάπη ειλικρίνεια κα γενναία αισιοδοξία.Ένα καθαρό βλέμμα για τα πράγματα που είναι γύρω σου και για τους ανθρώπους που είναι κοντά σου
    Κάπου κάπου προαπαθώ να σε φανταστώ. Να φανταστώ την εικόνα σου. μέσα από τον προσωπικό σου λόγο. Να κλαις, να γελάς, να σιωπάς.να είσαι!
    Δηλαδή γράφω σε μια άγνωστη; Ακριβώς. Αυτό το λέω στον εαθυτό μου για να το συνηθίσω.
    Υπέροχα αυτά τα Blogs (πληθ).
    Είδα: "Αυτή η νύχτα μένει του Παναγιωτόπουλου. Με μάγεψε το τραγούδι.
    Είδα: "Φτηνά τσιγάρα"Καλούτσικη Η φωνή της Πασπαλά όνειρο.
    Είδα:" Σώσε με" η ηθοποιία της κοπέλας αξεπέραστη
    Είδα: "saraband" του Ινγκμαρ Μπέρκμαν.Μεταμορφώνεσαι, Ωριμάζεις μέσα σε δύο μόνο ώρες!
    Καλημέρα Νάντια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι μελαγχολία, δεν είναι απαισιοδοξία.
    Εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να θεωρούμε ότι είμαστε σπουδαίοι, ότι είμαστε εκπληκτικοί. Ότι εμάς περίμενε ο κόσμος και τώρα το δίχως άλλο θα αλλάξει. Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να ελέγξουμε ούτε την επόμενη αναπνοή μας και είμαστε ζωντανοί χαριστικά. Για αυτό λέω ότι είμαι μικρή και ανήμπορη. Ίσως, αν μου χαριστεί χρόνος, να μπορέσω να αλλάξω εγώ, ίσως να γίνω καλύτερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ: ούτε μελαγχολία, ούτε απαισιοδοξία.
    Δεν νομίζω όμως ότι είναι απαραίτητος τόσος πια σκεπτικισμός, και τόση επιφυλακτικότητα απέναντι στον εαυτό σου, απέναντι στις αρετές σου.( δεν μπορούμε να ελέγξουμε,μικρή,ανήμπορη).
    Ναι Νάντια! Γιατί μικρή κι ανήμπορη ίσως αλλά μεγαλουργείς με όσα γράφεις και βάζεις τους άλλους να σκεφτούν μια στάλα, πού πατούν και πού πηγαίνουν, να προβληματιστούν ν αναρωτηθούν τι είναι η σιωπή, τι είναι το κλάμα, και τι το όνειρο και η έρημος. Κι αυτό δεν είναι λίγο!
    Εγώ λέω: Έχεις τις αρετές που έχεις τελεία και παύλα: γράφεις ,διαμαρτύρεσαι, ξεσπαθώνεις, ονειρεύεσαι,θυμώνεις αγριεύεις, τραγουδάς. Αυτές είναι οι αρετές σου και μ αυτές πορευεσαι.
    Ξέρεις πολλούς με τόσες αρετές;
    Εντάξει: η μετριοφροσύνη,μετριοφροσύνη. Πες όμως και καμιά καλή κουβέντα για σένα!
    Η λιθογραφία, το πρόσωπο μ αφήνει άφωνο.Θλίψη; παράπονο; εγκατάλειψη; εγκαρτέρηση; πόνος ψυχής;
    Υ.Σ.
    Ν ακούσεις:τον πιανίσυτα Horowits! Chopin: Μαζούρκα in B minor
    Op.33.No4.(you tube).Μικρό αριστούργημα
    Ν ακούσεις:Kieth jarrett.Πιανίστας) όλα τα κομμάτια υπέροχα
    Ν ακούσεις: Astor Piazzolla : Libertango
    Να δεις: Milena Sidorova: Η αράχνη (μπαλέτο)
    Καληνύχτα Νάντια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εμπρός ΘουΒού! Πές μας τί σκέφτεσαι!