Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Καιρός

Δεν ξέρω πως είναι το μυαλό των τρελών. Ανάκατες σκέψεις και συναισθήματα και μια ανάσα που προσπαθώ να πάρω και να γελάσω και όταν χορεύω είμαι καλά. Μια μπάσα νότα σε ένα τσέλο, το πάτωμα δονείται. Έχω ξαπλώσει κάτω για να ακούω με την πλάτη μου. Ρε δίεση, ξανά και ξανά. Συνεχόμενα. Κάθε Παρασκευή μεσημέρι στις 2.30. Το δωμάτιο σκοτεινό. Κλείνω τα μάτια και ο κόσμος περιστρέφεται γύρω. Κουνάω το κεφάλι μου συνέχεια. Ο χρόνος σταμάτησε. Έχει τρικυμία. Θαρρούσα είχε ηρεμήσει η θάλασσα. Έσφαλα. Άραγε θα με αναγνώριζες;


M.Kalomiris - Ballade No.1 for piano / Μπαλάντα Νο.1 για πιάνο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εμπρός ΘουΒού! Πές μας τί σκέφτεσαι!