Λιγώθηκα χτες το βράδυ. Το φεγγαρόφωτο, οι νεραντζιές, οι
αγγελικές, το φρέσκο χορτάρι. Καθόμουν σαν χάνος να κοιτάω τον ουρανό, με τα
σάλια να μου τρέχουν. Είναι ανατολικό το παράθυρό μου και βλέπω τη σελήνη με το
που σκάει πάνω από το βουνό. Μέχρι να ανέβει ψηλά, έχω γεμίσει πληγές. Πολύ
ομορφιά έχει ο κόσμος. Πονάει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εμπρός ΘουΒού! Πές μας τί σκέφτεσαι!