Με έχει πιάσει μια τρελή χαρά και αισιοδοξία τον τελευταίο μήνα που δεν ξέρω πώς να την μαζέψω. Τέτοιος ενθουσιασμός που ξυπνάω στις 4 το πρωί και δεν ξανακοιμάμαι πριν τις 5.30-6. Και όλη αυτή την ώρα σκέφτομαι πόσο ωραία είναι η ζωή και τί θέλω να κάνω από εδώ και πέρα και ο ύπνος δεν με παίρνει. Ο εγκέφαλός μου έχει ανακαλύψει ένα μυστικό εργοστάσιο και παράγει αμφεταμίνες κατά βούληση. Έλεος! Είπαμε ενθουσιασμός, αλλά νυστάζω εαυτέ μου, νυστάζω! Στο τσάκ είμαι να αρχίσω κανένα καινούργιο Μουρακάμι, μπας και με ξεκάνει και μπορέσω να κοιμηθώ.
Η αλήθεια είναι ότι μετά από πολλή επιμονή και πολύ κόπο ολοκλήρωσα σπουδές σε μια επιστήμη που με παθιάζει, αλλά που με στοίχειωνε χρόνια τώρα, αλλά στην πραγματικότητα ήταν άθλος και αισθάνομαι σαν να σηκώθηκε από πάνω μου μία ταφόπλακα, ω-ναι ταφόπλακα, και να εκτοξεύτηκα ανάλαφρη στην στρατόσφαιρα. Εδώ πάνω το αεράκι είναι δροσερό, τα αστέρια είναι ποιό λαμπρά, ο ορίζοντας είναι τεράστιος, το γρασίδι είναι πρασινότερο. Από εδώ πάνω όλα είναι δυνατά, όλα φαίνονται πραγματοποιήσιμα, οτιδήποτε σκεφτώ (μου φαίνεται ότι) μπορώ να το κάνω. Έτσι θα πρέπει να αισθάνονται τα πουλιά!
Pink Floyd - echoes
Το "πρόβλημα" είναι ότι δεν ξέρω τί να πρωτοκάνω. Πάντα ήθελα να μάθω και ντράμς και μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα ονειρεύτηκα ότι έκανα μαθήματα με μια φίλη μου ντράμερ, αλλά την ίδια βραδιά το όνειρο περιείχε και διάφορες άλλες κουλαμάρες που δεν μπορώ να τις αναφέρω με τίποτα εδώ, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να λάβω υπόψιν μου τις κεκαλυμμένες νύξεις του υποσυνειδήτου μου. Σε κάθε περίπτωση, το πήραμε το μήνυμα, και αποφάσισα να δώσω στα "θέλω" μου λίγο περισσότερη σημασία από ότι στο καθήκον όπως έκανα τόσα χρόνια. (Θα τα πίνω για μένα, θα τα σπάω για μένα, θα πληρώνω για μένα και ούτω κάθεξής). Η συμμετοχή σε μια φιλόδοξη ομάδα επικοινωνίας και εκλαϊκευσης της Αστροφυσικής είναι εντελώς κοίταγμα των "θέλω" μου. Check!
Το άλλο που γυροφέρνω χρόνια στο μυαλό μου είναι η συγγραφή και επειδή μου το έχουν πει διάφοροι ετερόκλητοι και άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, άρχισα να το σκέφτομαι. Η απόφαση λήφθηκε το καλοκαίρι και τώρα ωρίμασε αρκετά μέσα μου, ώστε να αρχίσω να σκέφτομαι ιστορία. Δηλαδή την ιστορία την έχω βρεί, απλά δεν ξέρω ακόμα πως να την γράψω. Και επειδή στην βράση κολλάει το σίδερο, τώρα που είμαι ψηλά στον ουρανό θα αρχίσω, γιατί άλφα ποτέ δεν ξέρεις τί σου ξημερώνει και βήτα θα δώσω μια αίσθηση ενθουσιασμού....
μισή ώρα αργότερα
Ο καλός φίλος Σίμος, χρόνια στο συγγραφικό κουρμπέτι και με εξαιρετικά βιβλία, μου πρότεινε βιβλία για γράψιμο - πρέπει να είναι ήδη καθ' οδόν - και φλερτάρω και με την ιδέα σεμιναρίων δημιουργικής γραφής, θα δούμε πού θα με βγάλει. Ο δρόμος, λένε όσοι τον έχουν πάρει, είναι συναρπαστικός! Δεν ανυπομονώ για το τέλος, ανυπομονώ για την διαδρομή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εμπρός ΘουΒού! Πές μας τί σκέφτεσαι!