Η απατηλή λάμψη της κανονικότητας

Χτυπάει η καρδιά μου ακανόνιστα, πεταρίζει το στήθος μου στη μέση του στέρνου. Σηκώνομαι και πίνω λίγο νερό και κατεβάζω μερικά φουντούνια. Το συναίσθημα παραμένει εκεί. Κάτι πεταρίζει κάτω από την μπλούζα μου και έχω πανικοβληθεί. Όλα φαίνονται να πηγαίνουν σκατά και όλα βγαίνουν εκτός ελέγχου. Έναν έλεγχο που όταν κινείσαι πάνω σε παγοπέδιλα σε μια ολισθηρή πλαγιά ξέρεις ότι κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να χάσεις.

Παραγγέλνω ένα διπλό με πάγο, στο μπαρ το ναυάγιο. Και κοιτάζω πίσω τη ζωή μου. Πώς ξεκίνησε σαν Θούριος και πως κατέληξε μοιρολόι. Εντάξει, δεν κατέληξε ακόμα, αλλά τη στιγμή που τσουλάς με τα μούτρα στον πάγο, ροβολώντας την πλαγιά, δεν ελπίζεις να την γλιτώσεις. 

Η διάγνωση είναι, βάλε ότι θέλεις. Η στιγμή που βλέπεις ένα τοίχος από δάχτυλα ορθωμένα απέναντί σου και στο καθένα κρέμεται και μια ταμπέλα, απειλητική, βίαιη. Μία διάγνωση, που άπαξ και στη βγάλανε, πάει…, είσαι Αυτό και τέλειωσε! Μια αλήθεια. 

Και τι είναι αλήθεια στην τελική. Αλήθεια είναι μια εικόνα έτοιμη. Μακιγιάζ σωστό. Φιλάκια στην κάμερα. Είμαστε εντάξει. Όλα περιστρέφονται γύρω από γνώριμες τροχιές. Χρόνος μπαίνει χρόνος βγαίνει, δεν αλλάζει τίποτα. Η απατηλή λάμψη της κανονικότητας. Αλήθεια είναι τα βολικά ψέματα που λέμε στον εαυτό μας.

Πήρα ένα στοίχημα. Να θυσιάσω το «καλό κορίτσι» για να βρω το πραγματικό κορίτσι. Τέρμα τα βολικά ψέματα. Στα σκοτεινά νερά κολυμπάνε και άγνωστα πλάσματα. Είναι ένα πραγματικά ολισθηρό ταξίδι. Αυτή τη στιγμή καθώς σέρνομαι με τα μούτρα πάνω στον κοφτερό πάγο έχω αρχίσει να αμφισβητώ αυτή την επιλογή να μην καθίσω στα καλά αυγά μου και να θέλω να ζήσω μια αυθεντική ζωή. Γιατί καλό είναι να το παίζεις μαγκάκι και αυθεντική μέσα στην ασφάλεια και τη σιγουριά της απατηλής λάμψης της κανονικότητας και άλλο να σε δείχνουν με το δάχτυλο όλοι όσοι έχουν εξουσία πάνω σου. Όσοι (νομίζουν ότι) μπορούν να σε βλάψουν. 

Αλλά αυτή είναι μια και μοναδική ζωή. Έχω έναν και μοναδικό εαυτό, θέλω τουλάχιστον να τον μάθω. Αν δεν μάθω τίποτα άλλο από αυτόν τον κόσμο, ας δω μια φορά τον εαυτό μου, μέσα από τα δικά μου μάτια.