Έχω βύσμα!

Όχι που δεν θα είχα! Εξάλλου κάθε Έλληνας που σέβεται τον εαυτό οφείλει να έχει ένα καλό βύσμα. Και εγώ δεν έχω ένα, αλλά δύο, σαν πολυκάναλος ενισχυτής. Μόνο που δεν τα έχω εκεί που θα έπρεπε. Θυμάστε που σας είχα πεί ότι ήμουν άρρωστη και τα αυτιά μου βουίζανε σαν παπόρι; Ε, τα δρομολόγια ενταθήκανε και το αυτί μου πονούσε, αλλά εγώ εκεί, παληκάρι! Να υπομένω καρτερικά τον πόνο. Μέχρι που προχτές το βράδυ και ενώ ήμουν σε ένα ρεσιτάλ τραγουδιού και ψιθυρίζαμε σχόλια με την διπλανή μου για τις άριες, διαπίστωσα ότι αν και αυτή μου ψιθύριζε, εγώ δεν άκουγα Χριστό! Ντα-ντα-ντα-ντάαααν! Και ο Μπετόβεν κάπως έτσι ξεκίνησε και τα είδαμε τα καζάντια του.  Δεν είμαστε τώρα να μην ακούμε αυτά που μας ψιθυρίζουν στο αυτί και να χαμογελάνε με ένα χαμόγελο που δεν μπορώ να καταλήξω αν είναι συμπονετικό ή συνωμοτικό.

Θορυβήθηκα λοιπόν, χα,  θορυβήθηκα τρόπος του λέγειν, και αποφάσισα να δω ΩΡΥΛΑ. Φυσικά η απόπειρα ήταν καταδικασμένη από χέρι, πρώτον γιατί έχω ΙΚΑ και δεύτερον..., μπά τίποτα, το πρώτο είναι αρκετό. Όμως με βοήθησε αυτό το άτομο που σας έλεγα ότι είχε πεί κακά λόγια για μένα, (άβυσσoς η ψυχή του ανθρώπου, καταθέτω τα όπλα, σκίζω τα πτυχία μου με αυτή την γυναίκα) μου κανόνισε όλα τα διαδικαστικά και με είδε γιατρός στο πίτς φυτίλι. Υπομονή, τώρα φτάνουμε και στο βύσμα. Μου είπε ότι έχω πολύ άγχος, κοίτα να δείς που εγώ νόμιζα ότι το διαχειριζόμουν, αλλά τελικά έχω τόσο άγχος που όπως φαίνεται μου βγαίνει από τα αυτιά! Έχω δερματίτιδα στον ακουστικό πόρο και νάτο - βύσμα! Ντόινγκ! Εγώ γιατρέ, του λέω, είμαι υπέρ της αξιοκρατίας. (Ναι, καλά ας μην μου κανόνιζε η γνωστή το ραντεβού...). Βύσμα, άν κατάλαβα καλά είναι ο καθώς πρέπει όρος για: α)την μαρμελάδα, β)το κερί, γ)τον στόκο, δ)το μεγάλου ιξώδους jello που με κάνει να ακούω τα πάντα σαν να βρίσκονται πίσω από μία βαριά δρύινη πόρτα και θέλω να παίρνω φόρα και να χτυπάω το αυτί μου εις μάτην στα μαξιλάρια. Ο γιατρός είπε κάτι που δεν άκουσα, και εγώ κούνησα το κεφάλι μου και χαμογέλασα, ε, μήν με περάσει και για κουφή. Και τώρα προετοιμάζομαι για να μου βγάλουνε τα βύσματα από τα αυτιά και αν κρίνω από το μέγεθος της κουφαμάρας, μπορεί να φτάνουν να φτιάξω λαμπάδα ίσα με το μπόι μου. Κανονικά ήταν να βάλω κάτι σταγόνες, αλλά επειδή είναι κλειστά τα φαρμακεία μου είπε να βάλω λάδι (και έλα βράδυ) 3 φορές τη μέρα και να πάω την Παρασκευή το πρωί να με ξεβουλώσουνε! Μετά από 3 χρήσεις με αγνό παρθένο ελαιόλαδο, έχω την αίσθηση ότι τα σατανικά βύσματα έχουν αγριέψει και διογκώνονται.  Λέτε να ακούω μετά; Ε;