Η αιώνια ισημερία ενός σκοτισμένου μυαλού

Τώρα που έρχεται η εαρινή ισημερία και θα τον μεθύσουμε τον ήλιο -Σιγουράνε, αναγεννιέται το ΠΑΣΟΚ που δεν είναι, σου λέει, τα ηγετικά του στελέχη, αλλά είναι η βάση του, οπότε ζήτω η άνοιξη, ζήτω η δημοκρατία, ζήτω οι εκλογές του ΠΑΣΟΚ.  Μωρέ, ναι, εκλογές... χμ... εκλέγω,  <εκ + λέγω> , ήδη αρχ. οι σημ. <διαλέγω , επιλέγω - αποφασίζω> ,(Γ.Μπαμπινιώτης Ετυμολογικό Λεξικό).  Εκλογές σημαίνει ότι επιλέγεις, δεν το λέω εγώ, το λέει κοτζάμ μέλος της κυβέρνησης και δή υπουργός Παιδείας βεβαίως-βεβαίως.  Το δίλημμα, όπως και να το κάνεις είναι μεγάλο. Βαγγέλης ή Βαγγέλης; Πρέπει να εκλέξουμε. Σήμερα λοιπόν είναι η μέρα που η δημοκρατικοί θεσμοί της βάσης θα εκφραστούν εκλέγοντας τον καλύτερο Βαγγέλη που θα βάλει πρώτα τον πολίτη (στα τέσσερα) και θα οδηγήσει το κίνημα στην ανοιξιάτικη ανανέωση. Αυτό μανάρι μου δεν είναι Βενιζέλος, αυτό είναι ο Άδωνις, ο Απόλλωνας και ο Βάκχος σε συσκευασία δώρου. «Αν έρθεις και φίλος δηλωθείς, αν έρθεις και στην κάλπη μου τριφτείς, αν έρθεις και λοβοτομηθείς, ένα να ξέρεις, δεν θα προδοθείς! Παρα παπι, πάρα -  παρά πίπα, πίπα πήρα – στα ξαφ-νι-κά!» Τώρα, το πού βρεθήκανε τόσοι ψηφοφόροι, την στιγμή που είναι πιθανότερο κάποιος να παραδεχτεί ότι πίνει νερό από την λεκάνη της τουαλέτας παρά ότι ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, είναι μία άαααλλη ιστορία. Τους κόβω με κανένα πούλμαν να γυρνάνε οι ίδιοι από κέντρο σε κέντρο και να ψηφίζουν  Βενιζέλο μονοκούκι!

Εγώ έχω ένα κακό. Μεγάλο κακό! Όταν κάτι μου λένε, προσέχω και μετά θυμάμαι τί έχω ακούσει. Και στο σχολείο όταν κάναμε Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος, πρόσεχα η ρουφιάνα και δεν έλυνα σταυρόλεξα, ούτε χαζολόγαγα, ούτε καν την εποχή που ήμουν φούλ ερωτευμένη. Πρόσεχα και θυμάμαι ότι οι κάλπες είναι για μυστικές ψηφοφορίες, όταν δεν ξέρεις ποιος θα βγεί από την κάλπη. Όταν ξέρεις ποιό θα είναι το αποτέλεσμα, τί στο καλό την θές την κάλπη μανδάμ;  Επίσης όταν ο υποψήφιος είναι ένας, τότε αυτό δεν το λες δημοκρατία, δεν πα να έχεις ισημερία, ηλιοστάσιο, μεσημβρινό του Greenwitch, τροπικό του Αιγόκερω και Ποσειδώνα στον Υδροχόο. Συνελόντι ειπείν, δεν πα- να κωλοχτυπιέσαι από καταής, δημοκρατία ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΣ. Χαίρομαι που το διευκρινήσαμε!

Τώρα έχω πάθει μία εμπλοκή από την χαρά μου και δεν ξέρω πιο βιντεάκι να πρωτοβάλλω για να πλαισιώσει επαξίως την μεγάλη ημέρα που ζήσαμε και την νέα εποχή που ξημερώνει, αλλά νομίζω ότι τελικώς το βρήκα. 

Ο Εθνικός Στάρ τραγουδάει για το ΠΑΣΟΚ

Προσέξτε πως η νέα ελπιδοφόρα ηγεσία συμβολίζεται μέσα από μία κραυγή εσωτερικού βιμπράτο "Σιγουράνεεεεεε" και η φωνή ραγίζει από την συγκίνηση. Θέλω να το ακούω και να το ξανακούω, μέχρι να ματώσουν τα αυτιά μου, αν και χαζά-χαζά μου φαίνεται ότι ο «ερμηνευτής» και αυτοί που τον πλαισιώνουν είναι πολύ πιο αξιοπρεπείς από τον νεοεκλεγέντα αρχηγό και την κομπανία του. Καλύτερα να είσαι χαζός, παρά κακός.