Βρίσκομαι κλεισμένη
σε ένα παλιό, ερειπωμένο σπίτι. Μπορεί να είναι και κάτω από την επιφάνεια της
γης, δεν είμαι σίγουρη. Περνώ από δωμάτιο σε δωμάτιο, είναι σαν λαβύρινθος. Εγκατάλειψη. Χωρίς
έπιπλα, με μαδημένους, ασβεστωμένους τοίχους, κομματάκια ασβέστη πεσμένα κάτω, ένα παλιό
σκονισμένο στρώμα πεταμένο σε μία γωνιά, μπάζα, αντίλαλος από τα βήματά μου,
τριγύρω ψυχή.. Δεν ξέρω πως βρέθηκα εδώ κάτω. Έχει καιρό να κατοικηθεί αυτό το
μέρος. Είναι άγριο, είναι θαλασσί. Τριγυρίζω τα δωμάτια ψάχνοντας για διέξοδο. Αγωνιώ,
αλλά δεν βιάζομαι. Ένα ξεχαρβαλωμένο πιάνο.
Φτάνω σε ένα ανοιχτό παράθυρο που βλέπει σε μία πλακόστρωτη εσωτερική
αυλή. Μακρόστενη. Και άλλα παράθυρα κοιτάνε στην αυλή, όλα κλειστά. Παράθυρα ψηλά, με τετράγωνα τζάμια, σαν αυτά
που ζωγράφιζα στο νηπιαγωγείο.
Στην άλλη άκρη της μακρόστενης αυλής, είναι ένα παράθυρο
ίδιο με το δικό μου, ανοιχτό. Και εκεί ξαφνικά εμφανίζεται ένας άνθρωπος ίδιος
με μένα. Σχεδόν! Έχουμε τα ίδια μάτια. Και κοιτάει μέσα στη ψυχή μου, και κοιτάζω μέσα στην δική του.
Δεν τον έχω ξαναδεί ποτέ μου. Και
ελευθερώνομαι απ' την άβυσσο. Και ξυπνάω. Είμαι είκοσι χρονών. Μένει καιρός μέχρι να γίνω τριάντα...
Ομολογώ πως δεν ξέρω να χειρίζομαι με τον καλύτερο τρόπο τη λογική των Η/Υ.Έτσι λοιπόν εντελώς τυχαία βρέθηκα "μπλεγμένος"! ¨στα εξαίρετα δίχτυα του ¨Ε-Νάντια στην ανία¨".Και χάρηκα και εντυπωσιάστηκα αλλά και θαύμασα τον φοβερό , θυμωμένο και ασυγκράτητο καταιγισμό των κειμένων σου. Γιατίν η αλήθεια είναι πως δύσκολα σήμερα βρίσκεις νέους ανθρώπουςνα στοχάζονται και να προβληματίζονται σοβαρα πάνω στην αθλιότητα και τη μιζέρια του καιρού μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σύντομο ιστορικό της συνάντησής μας.
Έψαχνα να βρώ τη σημασία της λέξης "μπαντερίγιες". Τη λέξη την είχα συναντήσει καθώς διάβαζα τη "Μαύρη άνοιξη " του Χενρι Μίλλερ.Εκεί βρήκα και τη σελίδα σου . Η λέξη υπήρχε σ ένα ποίημα του Πάμπλο Νερούδα..
Από τα περισσότερα κείμενά σου μπορώ να πω ότι άντλησα μοναξιά, παράπονο και θλίψη.Αλλά περίεργο κοντά σ αυτά διέκρινα και την ελπίδα, την αισιοδοξία και μια μαχητικότητα φωτιά. Φυσικά ιδιαίτερη μνεία αξίζουν το φοβερό χιούμορ και η λαμπρή ευστροφία του πνεύματος.
Ζητώ συγγνώμη αν σε επαίνεσα περισσότερο του δέοντος.Όφειλα ωστόσο να πω την αλήθεια.
Είδες; Η τύχη καμιά φορά... Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Οι αναγνώσεις και τα σχόλια με τιμούν. Καλώς όρισες λοιπόν στο blog μου! Για την ιστορία, η συγκεκριμένη ανάρτηση αναφέρεται σε πραγματικό μου όνειρο, που από άποψη συμβολισμών επαληθεύτηκε πολλά χρόνια μετά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ για το ευγενικό και λιτό καλωσόρισμά σου. Να σου πωτην αλήθεια είναι η πρωτη φορά που με καλωσορίζουν σε...blog!! και χαίρομαι γι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα ξανά με προσοχή "Το όνειρό " σου.Σ αυτή τη δεύτερη ανάγνωση μ έσπρωξαν περισσότερο τα δικά σου λόγια"πραγματικό όνειρο...από άποψη συμβολισμών επαληθεύτηκε..." Φυσικά δεν μπορώ να ξέρω τί εννοείς οταν μιλάς για ¨επαλήθευση συμβολισμών .Ωστόσο θα επιχειρήσω μια σύντομη προσωπική ανάγνωση (όχι βέβαια ερμηνεία)αυτού του ονείρου σου γιατί νομίζω , (μπορεί βέβαια και να κάνω λάθος), ότι σσε εκφράζει απολύτως , ότι είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου.
Ονειρεύεσαι λοιπόν , ένα " παλιο" αλλά και "ερειπωμένο σπίτι".Πρόσεξε το παλιο σπίτι τα παλιά τραγούδια οι παλιοί φίλοι.Πάντα αυτή η επιθυμία να γυρίσουμε πίσω.η επιστροφή στο παρελθόν.-σκέψου τα τραγούδια που διαλέγεις-και είσαι κλεισμένη σ αυτό που σημαίνει ίσως ότι βρίσκεσαι εκεί όχι με τη θέλησή σου.-γράφεις ΄δεν ξέρω πώς βρέθηκα εδώ" ¨Συνήθως συμβαίνει να βρισκόμαστε αλλού και όχι εκεί που θέλουμε.Ύστερα ένας λαβύρινθος, δωμάτια άδεια, εγκατάλειψη.αντίλαλος από τα βήματά σου, τριγύρω ψυχή. Αν κρίνω από όσα κείμενα σου έχω διαβάσει είναι φανερό πως όλα αυτά παραπέμπουν σε μια βασανιστική κατάσταση μοναξιάς σε μια απουσία ανθρώπων που να σε καταλαβαίνουν και να είναι κοντά σου μ ένα δικό σου τρόπο.
Να σου πω τέλος πως μ αρέσει η λεπτομερής περιγραφή αυτού του παλιού σπιτιού.Μ αρέσει και το ανοιχτό παράθυρο της ελευθερίας σου και τα τετράγωνα τζάμια που ζψγράφιζες μικρή . Έχεις μια αγωνία να φύγεις αλλά δεν βιάζεσαι Τι αντίθεση! Καταλαβαίνεις τώρα τον αγώνα που γίνεται μέσα σου.Τον αγώνα που γίνεται μέσα μας δηλαδή όταν πρόκειται ν αποφασίσουμε γαι την ζωή που θέλουμε να ζήσομε.
Ομολογώ πως θαύμασα στο όνειρό σου εκτός από το ανοιχτό παράθυρο με τα τετράγωνα τζάμια και δύο άλλα υπέροχα πράγμματα: την ονειρική πλακόστρωτη αυλή κι εκείνο το ξεχαρβαλωμένο πιάνο. ΄
Και θαύμασα και την υπέροχη μουσική του Χατζιδάκι.Και αναρωτιόμουν πού την ανακάλυψες και πώς την ταίριαξες με τ όνειρο
Όσο γα τον άνθρωπο που κοίταζε μέσα στην ψυχή σου αλλά κι εσύ στη δική του τολμώ να πω πως ίσως ήταν ο άνθρωπος που αγάπησες και που αγαπάς πολύ στη ζωή σου.
Υ.Σ.
Πρόσεξα ότι το προφίλ σου δεν είναι πλήρες! Το ζώδιο;(γελάς; )
Να περνάς καλά.
Αγάπησα και αγαπήθηκα πολύ το σκυλόψαρο. Είμαι πολύ τυχερή και πολύ πλούσια εξ' αιτίας αυτής της ψυχής... Όταν έχεις σταθεί δίπλα σε έναν Μωυσή η ζωή σου αλλάζει για πάντα. Αυτός πέρασε απέναντι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθάνομαι μια κάποια αμηχανία με την ερμηνεία σου γιατί είναι πολύ ακριβής (και με ξεσκεπάζει)και ταυτόχρονα χαίρομαι που αυτό που θέλω να πώ γίνεται προφανές στον προσεχτικό αναγνώστη. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και την προσοχή σου.