Έλα κορίτσι μου, το πάλεψες γενναία. Αλλά επειδή δεν παλεύεται όσο γενναία και αν είσαι, μπορείς απλά να το ξεχάσεις. Να το αρνηθείς, να το αποκόψεις από την πραγματικότητα.
Θα μπω σε λειτουργία βασικών παραμέτρων, μπας και γλιτώσω τις βενζοδιαζεπίνες. Μπορεί και αυτό να είναι μια λύση.
Για προσπάθησε. Μία βαθιά ανάσα. Ξεκινάμε. Περπατάμε. Ένα βήμα, άλλο ένα βήμα, δεν πειράζει και αν λυγίσεις. Λύγισε καρδούλα μου, έχεις το δικαίωμα. Δεν θα ξεχάσεις τα πάντα. Δεν θα ξεχάσεις για πάντα. Για λίγο μόνο, μέχρι να γλιτώσεις. Μην το παλεύεις άλλο.
Δεν θέλω να γλιτώσω, δεν θέλω να ξεχάσω. Θέλω να κοιτάζω την πραγματικότητα στα μάτια και να κλαίω μέχρι να στεγνώσουν οι θάλασσες.
Κλάψε καρδούλα μου, έλα άλλο ένα βήμα. Κοίτα εκεί στην θάλασσα τα πουλάκια. Και κοίτα πώς ο αέρας φυσσάει το ψηλό χορτάρι. Πόσο σου αρέσει αυτή η αίσθηση! Αλμυρός αέρας και θρόισμα. Για δες την θάλασσα.
Η θάλασσα είναι παρηγοριά. Δεν θέλω να παρηγορηθώ, δεν μου αξίζει να παρηγορηθώ. Δεν πρέπει να προδώσω.
Πάμε άλλο ένα βήμα. Μύρισε τον αχνιστό καφέ. Ο πρώτος καφές του φθινοπώρου. Πόσο σου αρέσει το Φθινόπωρο και η βροχή! Γεύσου τον καφέ. Έλα, μια γουλιά από την άσπρη, λεπτή προσελάνη. Πάρτο απόφαση, για το καλό σου.
Κατάλαβέ το! Η ομορφιά του κόσμου μου είναι αβάσταχτη! Αδυσώπητη και με πονάει! Δεν αντέχω την ομορφιά του άδειου κόσμου! Θέλω μια γκρίζα πραγματικότητα να περιδιαβαίνω συνεχώς απασχολημένη, κάνοντας δουλειά χωρίς ψυχή. «Καλημέρα σας, τί κάνετε; Μην ανησυχείτε, τα έχω κανονίσει όλα. Πολύ ευχαρίστως! Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου, για οτιδήποτε χρειαστείτε». Τα κάνω καλά τα βασικά. Επαγγελματίας, με χαμόγελο! Άψογο, γοητευτικό. Το δυνατό μου σημείο. Το δυνατό μου σημείο είναι πικρό, όπως και ο καφές μου και όποιος δεν μπορεί να το δει είναι άσχετος από ανθρώπους. Δουλειά, μόνο δουλειά. Ούτε λεπτό να σκεφτείς, ακούς! Για να δούμε πως είναι η ζωή, χωρίς ψυχή. Και μόλις πας να θυμηθείς..
Εισπνοή, εκπνοή! Χαμόγελο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εμπρός ΘουΒού! Πές μας τί σκέφτεσαι!