Εκλογές στο χωριό

Aκόμη και αν είχα μία, μόνο μία αμφιβολία για το άν θα έπρεπε να ψηφίσω στις τοπικές εκλογές, τελικά τα γεγονότα με αντάμειψαν πλουσιοπάροχα. Την ημέρα των εκλογών γίνονται στο χωριό τόσα ευτράπελα και τόσα αστεία που δεν μετάνιωσα καθόλου που έκανα 200 χιλιόμετρα με το ΚΤΕΛ για να ψηφίσω.

Κατ’ αρχάς να σας ενημερώσω ότι τα κριτήρια με τα οποία ψηφίζουμε στο χωριό είναι απόλυτα αξιοκρατικά: ποιός μπήκε μισό μέτρο μέσα στο χωράφι του γείτονα, καλά εννοείται ότι μετράνε τα σόγια (το σόι μου, γαμώ) ποιανού ο γάιδαρος έφαγε το κλήμα, ποιός έταξε να σου βάλει το παιδί στον Δήμο, ποιός βουλευτής  σε πήρε τηλέφωνο να σου πεί ποιόν να ψηφίσεις, λές και ο βουλευτής είναι ο τσιφλικάς που έχει τις ψήφους μας τσιφλίκι του, ποιός φοβέρισε, ποιός πλήρωσε... Σας ευχόμαστε ευτυχισμένο το 1910! Τα σκηνικά που διαδραματίζονται είναι απείρου κάλλους. Σάββατο απόγευμα, παίζουμε με τον αδερφό μου σκάκι μπροστά στο τζάκι, χτυπάει το κουδούνι και είναι μία κυρία που δεν την έχω ξαναδεί στην ζωή μου με τον υποψήφιο γιό της, και μας ζητάει την ψήφο μας!!! «Είστε πολυάσχολοι; Είναι ο χρόνος σας πολύτιμος και δεν θέλετε να τρέχετε στις πλατείες για να ενημερωθείτε για τους υποψηφίους; Τώρα και στην πόρτα σας! Υποψηφόπουλος! Ερχόμαστε στον χώρο σας, αβάδιστα και σας ενημερώνουμε. Παρέχονται δωρεάν σταυρωμένα ψηφοδέλτια για να μην κουράζεστε μέσα στο παραβάν – το καρπιαίο σύνδρομο κάνει θραύση στις μέρες μας. Με το βλέμμα στραμμένο στον απλό ψηφοφόρο». Πείτε τώρα την αλήθεια! Πόσο τιμάται αυτή η εμπειρία; Εμάς μας έφτιαξε το απόγευμα. Κατά τα άλλα, ΟΛΟΙ οι γείτονες είναι υποψήφιοι. Ο απέναντι, ο πίσω, ο δίπλα, ο πάρα δίπλα. Πόσους να ευχαριστήσεις;  Μου στέλνουν μύνημα: «Ψηφίζουμε Αλή Μπαμπά, έχει μόνο 40 κλέφτες». (Χιουμοράκι; Χιουμοράκι;)

Η μέρα των εκλογών ξημέρωσε με μία υπέροχη λιακάδα. Μμμ, ωραία μέρα για μαύρισμα! Στους αγρούς το κουτόχορτο έχει φτάσει σε ικανό ύψος και είναι έτοιμο για συγκομοιδή και άμεση κατανάλωση. Εσείς οι άνθρωποι της πόλης μήν μου στεναχωριέστε! Θα το φάτε και εσείς πρωτότυπα κατεργασμένο και σερβιρισμένο από τους σέφ του είδους, τους δημοσιογράφους. Επικρατεί μία ευχάριστη ατμόσφαιρα και μία αναταραχή. Υποσχέσεις πάνε και έρχονται μαζί με τα ψηφοδέλτια, όλοι ειναι χαρούμενοι, όλοι έχουν επιρροή, όλοι αισθάνονται σημαντικοί. Και όπως είπε και η Σκάρλετ Ο’ Χάρα, αύριο ξημερώνει μία νέα ημέρα και όλη η Ελλάδα ανοίγει οπωσδήποτε μία νέα σελίδα που οπωσδήποτε δεν θα μοιάζει με καμία από τις σελίδες που ανοίχτηκαν κατά καιρούς und so weiter. Δεν το παίζω ήρωας, εγώ ψηφίζω αγνή, παρθένα ναφθαλίνη, η σταθερότητα της οποίας με διαβεβαιώνει ότι δεν χρειάζεται να περιμένω εκπλήξεις.

To κακό είναι ότι θα πάει και δεύτερη Κυριακή και άντε ξανά-μανά χιλιόμετρα.