Do we escape from reality? Ε; Ε;

Όταν δεν είμαι καυστική και σαρκαστική, φιλοσοφώ. Φιλοσοφώ, ονειρεύομαι, ποτέιτο, ποτάτο, πές το όπως θες. Υπάρχει καλύτερος κόσμος, δεν μπορεί! Πού είναι η ευτυχία που μου τάξανε; Τί μπορώ να κάνω για να γίνει καλύτερος, τί θέλω να κάνω, τί είμαι διατεθιμένη να θυσιάσω για να πάρω αυτό το καλύτερο. Δεν ξέρω αν σας το είπανε αλλά no pain, no gain, αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρια δεν τρώς, το συνάφι μου θα το έλεγε 1^ο νόμο της Θερμοδυναμικής, ή για να το πω λιανά η ενέργεια δεν μπορεί να δημιουργηθεί από το μηδέν και δεν μπορεί να καταστραφεί, δεν χάνεται. Μπορεί να αλλάζει μόνο μορφή. Δίνω κάτι, για να πάρω κάτι άλλο. Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολύ και πάει λέγοντας.

Φαντασία - Εμής της ιδίας, 1995

Και καλώς ή κακώς υπάρχει κάτι που λέγεται πραγματικότητα. Εγώ εκ φύσεως με την πραγματικότητα δεν έχω και πολλά πολλά. Είμαι αναγκασμένη να ζω μέσα σε αυτή, την γνωρίζω καλά και παίζω με τους κανόνες της, αλλά δεν την παραδέχομαι και (τώρα να το αποκαλύψω αυτό;) καμιά φορά καταφεύγω σε έναν κόσμο «έξω» από αυτή. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα ότι συμβαίνει, καμιά φορά μπαίνω και σε αυτή. Μιας και άρχισα να μιλάω, ας πάει και το παλιάμπελο... Κάτσε να το πιάσουμε από την αρχή. Ας ορίσουμε λοιπόν τον κόσμο μου και την σχέση του με την πραγματικότητα. Singularity-land είναι ένας χώρος με όλα τα χαρακτηριστικά του κόσμου που βιώνουμε, αλλά με παράλληλες διαστάσεις (δεν ξέρω αν θα ήταν δόκιμος ο όρος "Σχετικιστικό Κινούμενο Φωτοσύστημα", συνελόντι ειπείν ΣΚΦ, αλλά το γράφω για να σας ψαρώσω!) και διαφορετικό σύστημα μέτρων και σταθμών. Διαφορετικά είναι επίσης και τα κριτήρια που αφορούν ανθρώπους και προτεραιότητες. Όλοι οι άνθρωποι κατ’ εμένα είναι καλοί. Όλοι είναι καλοί, ή τουλάχιστον έχουν την πρόθεση/ικανότητα να φερθούν καλά, ή τουλάχιστον όταν δεν το κάνουν δεν είναι επίτηδες, αλλά εξ’ αιτίας κάποιων συνθηκών, άγνωστων σε μένα, στην ζωή τους που δεν τους επιτρέπει να κάνουν αυτά που υποσχέθηκαν. Δεν θα τους κρίνω για αυτό, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να βοηθήσω. Αξία στον κόσμο μου έχουν η αλληλεγγύη. Δεν είναι δυνατόν φίλος μου να τραβάει ζόρι και να μην πάω να βοηθήσω. Α, και να μην ξεχάσω. Δεν είναι δυνατόν να σε συμπαθώ και να μην το ξέρεις. Ο κόσμος μου θέλω να είναι δίκαιος, οι άνθρωποι ειλικρινείς, δημιουργικοί, ιδεολόγοι και αυθεντικοί. Τα σύκα σημαίνουν σύκα, και η σκάφη, σκάφη. Αυτάαα

Λακωνικά σήμερα. Δεν έχω και πολύ όρεξη... Δεν ξέρω αν είναι καλός ή κακός, αλλά αυτός είναι ο κόσμος μου. Και για μένα είναι πιο πραγματικός από οποιονδήποτε άλλο...

λεπτομέρεια από το Singularitοψυγείο