Παχαρίτο

Κοιτάζω από το παράθυρο την λαμπρή δέσμη φωτός ανάμεσα από τα σύννεφα του απογεύματος. Δεν είναι συγγραφική αδεία, ούτε είναι η ιδέα μου, αλλά είναι πραγματικά σαν το φως να ξεπήδησε από πίνακα του El Greco. Φευγαλέα στιγμή, τόσο μικρή, ήδη έχει αλλάξει και έχει γίνει ένα κοινό σύννεφο, ξανακοιτάω για να βεβαιωθώ, ναι, το Άγιο Πνεύμα μαζεύτηκε ξανά στους ουρανούς. Είπα να καθήσω να τα γράψω όλα για το ταξίδι μου στην Ισπανία τώρα που τα έχω φρέσκα γιατί αν μπω πάλι στους ρυθμούς της δουλειάς, δεν θα έχω όρεξη και ενδεχομένως να έχω χάσει αυτή την υπέροχη αίσθηση. 

Είναι πολύ δύσκολο για ένα control freak σαν και μένα να κάνει οτιδήποτε χωρίς προσεκτική σκέψη και προγραμματισμό. Όταν αποφάσισα να κάνω ένα ταξίδι στην Μαδρίτη μόλις μια εβδομάδα πριν την ημέρα της αναχώρησης, είπα να κάνω ένα πείραμα. Θα άφηνα όλη την εκδρομή στα χέρια της Σοφίας που είναι ταξιδιωτικός πράκτορας, έχει φίλους ακί, θα ταξιδεύαμε μαζί , και της έχω μεγάλη εμπιστοσύνη καθώς την ξέρω από την τέταρτη μέρα της ζωής της, επειδή η μάνα της και η μάνα μου ΟΝΤΩΣ πλέναν στην ίδια σκάφη! Και γενικά οι μανάδες μας κάνανε τα πάντα μαζί, αφού είναι αδερφές, και εμείς ως ξαδερφές μεγαλώσαμε παρέα και έχω την χαρά, την τιμή και κυρίως την παρηγοριά να είναι μια από τις καλύτερες μου φίλες. Γιούχου! Ως τώρα όλα, μα όλα μου τα ταξίδια ήταν μεμονωμένα και ήμουν η κύρια υπεύθυνη της κατάρτισης του προγράμματος, σε συνεργασία με την παρέα μου βέβαια πάντα, αλλά έπρεπε να αναλώσουμε χρόνο και προσπάθεια για να πάρω τα μέγιστα από την επίσκεψή μου κάπου. Στην εβδομάδα που μεσολάβησε της απόφασης να πάμε στην εκδρομή και της στιγμής της αναχώρησης μόνο που δεν έπεσε φωτιά να μας κάψει! Εγώ τσακίστηκα, έπαθα διάστρεμμα (καραμπινάτη οσφυοκαμψία), φόρεσα νάρθηκα, δάγκωνα τα σίδερα από τον πόνο, και εκείνης κόντεψε να ανατιναχτεί το κεφάλι, αλλά φτάσαμε στο απόγευμα πριν την αναχώρηση με τα ταξιδιωτικά σχέδια να βαίνουν προς εκπλήρωση και εγώ να μην έχω ανοίξει ούτε ένα βιβλίο, ούτε ένα site για την Μαδρίτη (μόνο τον καιρό κοίταξα για να δω τι ρούχα θα πακετάρω, κάλτσες και παπούτσια που να υποστηρίζουν χρήση νάρθηκα), χωρίς κανένα προγραμματισμό και καμία προσδοκία. Ο γρύλος μου έκανε επανάσταση. Ήθελε να αναλάβει τα ινία, να ψάξει για πληροφορίες, να καταστρώσει πρόγραμμα, αλλά η βασίλισσα Σοφία είπε να χαλαρώσουμε και να το αφήσουμε πάνω της. Τον γρύλο μου τον έπιασε φαγούρα, αλλά υπακούσαμε. Καλά, τη Σοφία θα την εμπιστευόμουν με τη ζωή μου, αλλά control freak care free είναι τρελός διχασμός! 

Και φτάσαμε Μαδρίτη και αποδέχτηκα το γεγονός ότι όταν αναλαμβάνουν επαγγελματίες να κάνουν μια δουλειά, εσύ μπορείς να χαλαρώσεις και να το απολαύσεις, γιατί γνώρισα τους φίλους της Σοφίας. Δεν είναι ότι απλά είχαμε φίλους να μας δείχνουν την Μαδρίτη, είναι ότι οι φίλοι μας είναι οι καλύτεροι ξεναγοί της περιοχής!!! Εγώ έκανα την εκδρομή με το πρακτορείο ΚΥΚΛΟΣ στο οποίο δουλεύει η Σοφία και ειδικεύονται σε Ισπανία και Πορτογαλία, σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές. (Η ανάρτηση δεν είναι διαφημιστική, απλά ήθελα να κάνω αναφορά σε μια υπηρεσία που αγόρασα και μου άρεσε πάρα πολύ). Αλλά ακόμα και αν πάτε Μαδρίτη με οποιοδήποτε πρακτορείο, να ζητήσετε επισταμένα να σας έχουν για ξεναγό είτε τον Αποστόλη (Τσινούλη), είτε τον Γιάννη (Λυμτσιούλη γνωστό και ως El Greco Madrid). Είμαι σίγουρη ότι και οι άλλοι ξεναγοί της Μαδρίτης είναι εξαιρετικοί επαγγελματίες, αλλά αν δεν σας έχουν έναν από τους δυο, απλά μην κάνετε τον κόπο να πάτε εκδρομή! Προτιμήστε να αλλάξετε την άδειά σας για να μπείτε σε ένα γκρούπ που θα είναι υπεύθυνος ένας από τους δύο. Οι εκδρομές του Γιάννη είναι σκηνοθετημένες και χρονομετρημένες στο δευτερόλεπτο. Έλεγε στον οδηγό να ρυθμίζει την ταχύτητα του λεωφορείου ώστε να εμφανιστεί ανάμεσα από τα δέντρα το περίφημο Αλκάθαρ της Σεγκόβια την στιγμή που κορυφωνόταν το τραγούδι και έμπαιναν κρουστά και άγγελοι με τρομπέτες. Χαρά ο οδηγόοοοος! Και ένα περιστατικό που με άφησε πάχα: Στην Σεγκόβια σε μέρα αργίας που όλα τα εστιατόρια ήταν γεμάτα, ο Γιάννης φρόντισε να καθήσουν και να εξυπηρετηθούν για φαγητό (κοτσινίγιο σλούρπ) όλα τα άτομα που του ζήτησαν βοήθεια, ενώ η γυναίκα του η Αλάιτζ - τί εκπληκτική γυναίκα θεέ μου - που εκείνη τη μέρα είχε γεννέθλια και είχε έρθει στην εκδρομή μαζί με την κόρη τους την Άλμπα, περίμεναν έξω μέχρι να τακτοποιηθούν πρώτα όλοι και μετά να καθήσουν στο τραπέζι της κράτησης που είχαν κάνει! Επαγγελματίας με ΟΛΑ τα γράμματα κεφαλαία. 

Τα παιδιά ζουν εκεί πάνω από δέκα χρόνια, οπότε τα μέρη που πρότειναν σε όλο το γκρουπ δεν είναι τα κλασσικά τουριστικά, αλλά τα στέκια που πηγαίνουν με τους φίλους και τις οικογένειες τους. Αυτό που ψάχνει ο κάθε ταξιδιώτης που θέλει να βιώσει την αυθεντική αύρα της πόλης και πάρει μια γεύση από τη ζωή των ντόπιων.  Πέσαμε και πάνω στην τοπική γιορτή της ανεξαρτησίας και ένα τετραήμερο αργιών, οπότε όλοι οι ντόπιοι ήταν στους δρόμους, μαζί με όλες τις φυλές του Ισραήλ και του Ιούδα. Και εκτός από τους δρόμους, στα καφέ, στα εστιατόρια και στα μουσεία. Ο συνωστισμός δεν είναι το καλύτερό μου, αλλά για πέντε μέρες μπορώ να τον υποστώ. Αλλά μαζί με τον βασιλικό (aka Σοφία) ποτίζεται και η γλάστρα (aka Νάντια). Μόλις τελείωνε το πρόγραμμα του γκρουπ, εμείς είχαμε συνέχεια πριβέ!

Επίσης οι περισσότεροι Ισπανοί δεν μιλούν αγγλικά, ευτυχώς που ήταν τα παιδιά και γινόταν η συνεννόηση άμεσα. Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να χαμογελάω στα γκαρσόνια και να λέω "si, si" και να πετάω διάφορες ιταλικές ξεκάρφωτες λέξεις, και διάφορους ήχους που μου αρέσουν πως ακούγονται, αλλά δεν έχω ιδέα τί σημαίνουν. Και για να καταλάβετε, θα σας εξηγήσω για την χρήση που κάνω εγώ στη γλώσσα. Όταν είμαι στην Ελλάδα και καταλαβαίνω τί ακούω, μιλάω ελληνικά. Όταν είμαι στο εξωτερικό και καταλαβαίνω τί ακούω, μιλάω Αγγλικά. Όταν είμαι στο εξωτερικό πχ στην Ιταλία στη φίλη μου την Πόπη και ΔΕΝ καταλαβαίνω τί ακούω, τί μιλάω;;; Ναι, καλά το καταλάβατε Γερμανικά! Απλή η εξήγηση. Επειδή με τα Γερμανικά δεν αισθάνομαι την άνεση που αισθάνομαι με τα Αγγλικά, όταν δεν καταλαβαίνω τί μου λένε, απαντάω χωρίς να καταλαβαίνω (πλήρως) τί τους λέω. Σχιζοφρενής αντιμετώπιση, αλλά πολύ τυπική για τον τρόπο που λειτουργώ. Τελευταία και λόγω των επισκέψεων στην Πόπη το λεξιλόγιο μου περιλαμβάνει και μερικές Ιταλικές λέξεις, οπότε στην Ισπανία που δεν είχα καμία ιδέα για το νόημα των υπέροχων ήχων που άκουγα, πέταγε το υποσυνείδητό μου ότι ιταλική λέξη ξέρει και δεν ξέρει όπως mia amica, io speak Deutsch, no prego Italiano, lo perdutta, credo in unum deum, και μετά από τις πρώτες δύο μέρες που άκουγα συνέχεια χ και θ (μα πόσο ωραίοι ήχοι) επιπλέυσανε λέξεις από το Canto General που τραγουδούσαμε με τη χορωδία το 2001, trabajo, el árbol del pueblo, el jacaranda, και τρέλαινα τον Αποστόλη. Δεν μπορούσα με τίποτα να θυμηθώ την λέξη για το πουλάκι, αλλά μετά από 4 μέρες νομίζω ότι τελικά τα κατάφερα. Το πουλάκι, παχαρίτο (pájarito)! 

Ο γρύλος μου έτρωγε ξύλο αλύπητα, καημένε γρύλε. Βρήκα δυο ξένους ανθρώπους που έβλεπα πρώτη φορά και αντί να ζυγίζω προσεκτικά κάθε μου κουβέντα, μιλούσα όπως ένιωθα, έλεγα ότι μου κατέβαινε, τραγουδούσα πανηγυριώτικα τραγούδια (βάλε βάλε όσο θέλεις βάλε, το πολύ πολύ να έχω τραγικό φινάλε - μα κε ντεκαντάνς!) και χορεύαμε στην Costa los Angeles μπαλέτο! Δεν χρειάστηκε να αγχωθώ για τίποτα. Ούτε που θα πάμε, ούτε τί θα φάμε. Ο Αποστόλης είχε αναλάβει να μας δείξει και να μας ταϊσει τα πάντα! Μας περιποιήθηκε τόσο πολύ, που ο γρύλος μου παραιτήθηκε! Παραιτήθηκε σας λέω! Ούτε εγώ δεν το πίστευα. 

Αν και η κορυφαία στιγμή της εκδρομής για εμένα ήταν τα Μουσεία Πράδο και Ρέινα Σοφία (που θα τα καλύψω σε άλλη ανάρτηση ειδικά για αυτά) υπήρξε μια στιγμή που έρχεται με μικρή διαφορά δεύτερη. Τα τσούρος φίλε μου! Αφού έχουμε τελειώσει μια διπλή υπέροχη ξενάγηση σε κλασσική και μοντέρνα τέχνη, έχουμε γυρίσει περπατώντας όλη τη Μαδρίτη, πλατείες, στενάκια, σούπερ μάρκετ για να αγοράσω jamon και τυρί μαντσέγκο (εγώ με τον νάρθηκα υπενθυμίζω) μας πάει ο Αποστόλης στο Valor για να φάμε λουκουμαδάκια τσούρος βουτηγμένα σε λιωμένη σοκολάτα! Απαλή, ζεστή, αφράτη ζύμη, να βυθίζεται στο φλυτζάνι με τη σοκολάτα και μετά να χάνεται οριστικά και αμετάκλητα στο στόμα μου. Ήταν το τέλειο τελείωμα σε μια τέλεια ημέρα! Αν πέθαινα τη στιγμή που θα γύριζα από αυτό το ταξίδι, δεν θα με πείραζε καθόλου! Ας ήταν ελαφρό το χώμα που θα με σκέπαζε, ζήτω η Σοφία, ζήτω η Ισπανία! 

τσούρος φίλε μου, σου μιλάω εκ πείρας

Δεν έχει να κάνει με τα τσούρος (ούτε με το κοτσινίγιο, ούτε με τις πατάτας μπράβας, ούτε με την παέγια, ούτε με το τσορίζο, ούτε με το χαμόν - ω παναγία μου - ούτε με το ματσέγκο κουράδο βεβαίως-βεβαίως, ούτε με τα απίστευτα κρασιά). Έχει να κάνει με την ανεμελειά και την φροντίδα και τις ατελείωτες συζητήσεις και την ασφάλεια να είμαι ο εαυτός μου, ότι επιτέλους για μια γαμημένη φορά δεν είναι αναγκαίο να δουλεύει ο γρύλος μου, και ότι μπορώ να απολαύσω την Σεγκόβια, τον Βελάσκεθ, τον Γκόγια, τις βόλτες στα σοκάκια στο Τολέδο ανάποδα προς την τυπική πορεία των τουριστών, στους καταπράσινους δρόμους με την ησυχία μου. Ήταν χαλαρά το καλύτερο ταξίδι της ζωής μου! Στην Ισπανία ερωτεύτηκα ξανά τη ζωή. Η ζωή δεν είναι μόνο έννοιες και κρίση και στεναχώριες. Υπάρχουν οι εκδρομές, και η τέχνη, και η καλή παρέα. Το φαγητό, οι λιακάδες και οι δρόμοι με τα ψηλά δέντρα. Αποφάσισα να ζήσω και να ευχαριστηθώ. Να ζήσω για τα σημαντικά πράγματα και να αφήνω τα μικρά να είναι μικρά. Hacia la vida!

Θυμήθηκα και τον Joan Miro

Μικρό κοριτσάκι με μωρομάντηλα

Έκθεση βιβλίου στην Paceo de Recoletos

Αυτιά γουρούνας γλασέ στη Σεγκόβια

Άποψη Σεγκόβιας από το πίσω μπαλκόνι του Αλκάθαρ

Πλανόδιοι μουσικοί swing-άρουν

Πλανόδιοι μουσικοί Bach-άρουν

post τσούρος καφέ

Άποψη του Τολέδο κατά Νάντια

Άποψη του Τολέδο κατά El Greco