Πεπόνια αργίτικα

Κάπου στην Αργολίδα, σε ένα δρόμο ανάμεσα σε δύο τυχαίες κυκλικές διασταυρώσεις βρίσκεται ένας πάγκος που πουλάει φρούτα. Στην Αργολίδα υπάρχουν αμέτρητοι πάγκοι πώλησης φρούτων και αυγών, αλλά εμείς έμελλε να επιλέξουμε τον συγκεκριμένο εντελώς τυχαία. Τυχαία γιατί αν προσπαθήσουμε να τον ξαναβρούμε, είμαι σίγουρη ότι θα σταθεί απολύτως αδύνατον. Αδύνατον, γιατί σε εκείνο το σημείο του χώρου, ανάμεσα σε δύο τυχαίες κυκλικές διασταυρώσεις βρίσκεται ένα ρήγμα στο χωρόχρονο και ο τυχαίος πάγκος φρούτων βρίσκεται στην πραγματικότητα στο Μακόντο. Η τρέχουσα χρονική στιγμή θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το 1956, μπορεί και πιο παλιά.

Η θερμοκρασία σε όλη την Αργολίδα, ήταν εκείνο το απόγευμα 41 βαθμοί και η ώρα ήταν 18:18. Στην άκρη του δρόμου σε εκείνο το περίεργο σημείο του χωρόχρονου υπήρχε ένα αγροτικό καλύβι από πλίνθους. Ένα ξύλινο στέγαστρο κάλυπτε την χωμάτινη αυλή και στη μια άκρη σε έναν πάγκο πέντε σακούλες πορτοκάλια και τρία πεπόνια Αργίτικα. Για αυτά τα πεπόνια σταμάτησε το αυτοκίνητο στην άκρη εκείνου του δρόμου. Με το που άνοιξαν οι πόρτες, πεταχτήκαν επάνω μάνα και γιός και μαζί τους αμέτρητες μύγες. Δύο από τα κορίτσια πλησίασαν τον πάγκο και τα τρία πεπόνια. Η ξύλινη πόρτα του καλυβιού έγραφε με μπλε γράμματα "Μάνα". Στο χωμάτινο πάτωμα ήταν πεσμένα άσπρα, μικρά κουκούτσια. Η παρέα ήθελε να φέρουν στην πόλη την μυρωδιά από αυτό το Σαββατοκύριακο, τη μυρωδιά της ανεμελιάς. Ανεμελιά σαν επαναστατική πράξη. Σε πείσμα του επιβεβλημένου άγχους για πράγματα και καταστάσεις που δεν μπορούσαν να αλλάξουν, θα πήγαιναν να παλέψουν για πράγματα που μπορούσαν να αλλάξουν. Σε πείσμα της ατομικότητας και της μοναξιάς. Δεν είναι εύκολο να συνυπάρξουν τρεις γυναίκες στην ίδια στέγη. Τρία πεπόνια, ίσως. Τρείς γυναίκες, πρέπει να το θέλουν πολύ. Η φιλία είναι επιλογή. Επιλογή να επιτρέψεις σε κάποιον άλλον να σε δει σε ιδιωτικές στιγμές. Σε στιγμές ευάλωτες. Σε στιγμές που δεν σου αρέσει και τόσο πολύ ο εαυτός σου. Όταν οι συνθήκες δεν είναι κανονικές και ο καθένας για να προστατευθεί αναζητά την ασφάλεια της συνήθειας και της μοναξιάς του. Όταν τρεις ασφάλειες βρίσκονται πολύ κοντά, ενίοτε ο κάθε εγωισμός κεντρίζεται από ενοχλητικές μύγες. Επιτρέπεις να σε δουν να σφάλεις. Σου κάνουν την ίδια ύψιστη τιμή. Η φιλία τότε είναι επιλογή, νίκη και ένας θρίαμβος.

Στις σακούλες τα πορτοκάλια ήταν μικρά και μεγάλα ανάκατα. "Τα μικρά είναι για στύψιμο, τα μεγάλα για φαγητό" είπε η Μάνα. Το πρόσωπό της ήταν πονηρό και κουτό μαζί. Του γιού περισσότερο κουτό, παρά πονηρό. Και αυτές οι μύγες... Ατελείωτες. Σε μια κούπα με σπασμένο χερούλι τα κέρματα για τα ρέστα. Αίσθηση αποφοράς και παρακμής. Τα κορίτσια δεν την είδαν. Δηλαδή την είδαν, αλλά δεν ήταν αρκετή να τους αποτρέψει από τον σκοπό τους. 

Ο σκοπός πάντως ήταν να αγορασθούν πεπόνια για να επιστρέψουν μαζί στην πόλη. Η απόφαση είχε ήδη ληφθεί. Τα κορίτσια είχαν ήδη συναντήσει τέσσερις πάγκους, θα σταματούσαν στον επόμενο. Ο επόμενος ήταν μπροστά από την καλύβα στο Μακόντο. Τα γεγονότα απλά συνέβησαν και καταγράφηκαν άκριτα, μέσα στον ενθουσιασμό της επαναστατικής ανεμελιάς και μόνο όταν δύο παραγινωμένα πεπόνια και μια σακούλα πορτοκάλια δύο μεγεθών βρέθηκαν στο πορτ παγκάζ και στη συνέχεια της πορείας μέσα από την Αργολίδα προσπεράστηκαν αμέτρητοι άλλοι πάγκοι, όμορφοι, τακτοποιημένοι, κατάφορτοι φρούτα, μέλι και βότανα, μόνο τότε άρχισαν οι κουβέντες, οι ερωτήσεις, και αναγκαστικά η παραδοχή ότι εκείνο το χωμάτινο δάπεδο ήταν, το δίχως άλλο, βγαλμένο από ένα μυθιστόρημα κολομβιανού συγγραφέα. Ο γιός θα ήταν καρπός αιμομιξίας και κάπου μέσα στην καλύβα κρεμόταν ένα πτώμα σε τσιγκέλι. 

Η ζέστη επιδρά περίεργα στην οδηγό. Μπορούμε να πούμε ότι το κορίτσι που οδηγούσε δεν είναι συνηθισμένη στη ζέστη. Πόσο μάλλον στο να βρίσκεται πολλές ώρες μιας πολύ ζεστής μέρας σε απόσταση από την ασφάλεια της μοναξιάς. Την είδαν να εκνευρίζεται και να αγχώνεται και να κάνει λάθη. Πολλές ενοχλητικές σκέψεις στριφογυρίζουν βουίζοντας. Μου φαίνεται το πεπόνι που πήρα μυρίζει λίγο σαν ξυνισμένο. Να δεις που όλοι μου οι φόβοι θα επαληθευθούν. Όμως, το σπίτι είναι λιγότερο ζεστό από ότι το περίμενα. Το πεπόνι είναι μυρωδάτο, αν και τα πορτοκάλια δεν ήταν και πολύ καλά. Αν δεν υπήρχαν οι φλούδες στα σκουπίδια και ένα πλαστικό δοχείο με πεπόνι στο ψυγείο η οδηγός θα ήταν σίγουρη ότι η καλύβα που ξεπήδησε από το 1956 ήταν μια συλλογική παράκρουση από την ζέστη. 

Τραγωδία "Αίαντας", Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου