Μυγδαλιά

γυρίζω σπίτι

βγάζω παπούτσια και ζώνη

ξαπλώνω με τα χέρια πίσω από το κεφάλι και κοιτάζω χαμογελαστή το ταβάνι

η ζωή μπορεί και να είναι ωραία

"Καθώς

εγώ

τη μυγδαλιά τινάζω



πέφτουν τ’ αμύγδαλα βροχή

κι εσύ

πώς λάμπεις



μα δεν θυμώνεις

μόνο

με κοιτάζεις

και μου χαμογελάς

φεγγοβολώντας



Κι εγώ

τινάζω με

μανία το δέντρο

και Θε μου σε

φοβάμαι και

μ’ αρέσεις"

Ορέστης Αλεξάκης (1931)

Από τη συλλογή Ο Ληξίαρχος (1989)